Er zit een liedje in mijn hoofd. Eigenlijk vooral één regel uit een vijftig jaar oud nummer van Boudewijn de Groot. “Als ie maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien half dood…” Het blijft zich als een pick-upnaald over een elpee met dikke kras herhalen in mijn hoofd. Pas keek ik naar een voetbalwedstrijd van VV Sambeek 1. Drie - nul voor, verlenging eerste helft, zie ik aan de andere kant van het veld een ‘blauwe’ speler vallen. Niets bijzonders, dat gebeurt wel vaker in een voetbalwedstrijd, maar deze blijft zitten. Tussen de ruggen van toegestroomde teamgenoten door probeer ik het rugnummer van de gevallen man te ontdekken. Twee, met dat nummer speelt onze oudste puber. Ik grap nog, die van ons heeft een harde kop, het komt wel goed. Zijn tegenstander bleek echter een net wat hardere elleboog te hebben. Lang verhaal kort: voortand volledig eruit, tand daarnaast los, gouden eerstehulpverlener, ziekenhuis. “Als ie maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien…” Inderdaad. Terwijl hij een stuk brood in een kop tomatensoep sopt, zegt puber: “Toen ik op het veld zat dacht ik; dan voetbal ik de tweede helft wel met een tand minder. De tandarts heeft me niet verboden te voetballen, donderdag ga ik weer trainen.” Hij meent het nog ook. Ik kijk naar onze jongste puber, hoe hij de kamer komt binnengestrompeld. Sinds kort loopt hij op één kruk in plaats van twee. Een blessure, opgelopen op het voetbalveld, wilde maar niet genezen. Lang verhaal kort: kijkoperatie, scheurtje gefikst, bot een tikkeltje bijgeschaafd, rolstoel, krukken. “Als ie maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien…”Juist. Hij zegt dat hij er klaar mee is, met dat gestrompel. “Ik wil weer voetballen, het liefst in het eerst van Sambeek!” Hij meent het nog ook. Johan Cruijff sprak eens: “Om gelukkig te zijn moet je iets doen waar je gelukkig van wordt.” Ik laat ze maar.
Meer berichten van Wanda schrijft
Er zijn van die mensen waarmee je opgroeit zonder ze eigenlijk echt te kennen. Je kent hun stemmen, hun gezichten, hun grappen, en toch zijn het wildvreemden. Zaterdagavonden i...
Verhalen, beelden en herinneringen Boxmeer/Arnhem – Op 10 oktober keren fotografen Hans Toonen en Hans Wientjens terug naar hun geboortedorp Boxmeer. In het Weijertheater blik...
“Ik ben een van de jongens” Boxmeer/Itta Bena, Mississippi, Verenigde Staten- Mississippi Valley State University schrijft geschiedenis: Nina Schiks is de eerste vrouw die dee...
Meer berichten
HutjeMutjeBoxmeer weer open! Zaterdag 6 december van 11.00 - 1600 uur gaan de deuren van mijn gezellige winkeltje weer open. Kom heerlijk snuffelen in een sfeervol kerstparadij...
DE SAXE.pdf KLIK op PDF voor meer INFORMATIE.
Van ex-partner naar co-ouder Cursus: leren vormgeven aan gedeeld ouderschap Tijdens deze cursus krijg je inzicht wat de impact van een relatiebreuk is op jezelf en jouw kind...
