Onderstaand artikel is gepubliceerd in het dorpsblad van Beugen, de INFO in de regelmatige terugkerende rubriek DE HAND
Stel jezelf en je bedrijf eens voor aan de lezers
Vierenzestig jaar geleden ben ik, Tiny School, geboren in het Brabantse dorpje Overlangel. Hier samen met mijn ouders, vijf broers en drie zussen opgegroeid en al van jongs af aan actief voor de parochie en dorpsactiviteiten. In mijn jeugdjaren heb ik samen met vrienden vele jaren een discotheek gehad en draaiden wij elke zondagavond voor zo’n twee- à driehonderd jongeren de muziek van toen, de jaren zestig en zeventig dus. Hier heb ik geleerd om in het openbaar te praten. Deze muziek heeft nog steeds mijn belangstelling en klinkt nog elke dag uit de luidsprekers.
In 1981 ben ik getrouwd met Annemarie en zijn wij in Siebengewald gaan wonen. Ik werkte toen als onderwijzer op Maria Roepaan in Ottersum en dat was toch iets dichterbij dan mijn geboorteplaats. Op deze instelling voor verstandelijk gehandicapten kon ik na enkele jaren medewerker Vrije Tijd worden en werd het mijn taak om alle ontspannende activiteiten te organiseren, Zoals carnaval, de kermis, sinterklaas, bingoavonden, barbecuefeesten, uitstapjes, vakanties, interne radio omroep en nog veel, veel meer.
In Siebengewald zijn onze dochters Fransje, Janneke, Tineke en Miriam geboren en ook in dit dorp was ik actief betrokken bij de parochie (o.a. lector, voorganger, lid van het kerkbestuur), fanfarefeesten, KPJ, toneelvereniging, het Dorpsblad, zeskampen, intocht Sinterklaas, KBO etc.
In 2005 ben ik voor mezelf in de uitvaart begonnen. Deze branche heeft altijd mijn interesse gehad, ik heb veel ervaring in het begeleiden van en het spreken voor (grote) groepen, schrijf gemakkelijk een passende tekst, sta mensen bij in hun emotie, bewaar het totaaloverzicht.
Ik ben ceremonieleider bij afscheid. Samen met hen die achterblijven stel ik de afscheidsdienst samen. Dat betekent luisteren naar hun verhalen en wensen, ideeën en opties aanreiken, het hebben over wat wel of niet kan, een levensverhaal schrijven en uitspreken, de passende muziek zoeken, afspreken wie wat doet, bepalen welke foto’s we laten zien, etc.
Net zoals een feestelijke gebeurtenis moet ook een afscheid tot in de puntjes verzorgd zijn. Alles moet kloppen, de juiste locatie, de passende woorden en muziek, het moet één geheel vormen en zeker niet een samenraapsel van een tekstje, een gedichtje, enkele liedjes en wat foto’s. Alles moet op elkaar afgestemd zijn en zo een afscheid zijn dat past bij de overledene en dat zij die achterblijven steun en kracht geeft.
Tijdens de dienst sta ik vooraan in de zaal en verbind de verschillende onderdelen tot één geheel. In de voorbije vijftien, zestien jaar heb ik in ruim duizend afscheidsvieringen mogen voorgaan.
In 2017 zijn mijn vrouw, onze jongste dochter en ik in Beugen komen wonen (Dorpsstraat 32) en vanaf het begin voelen wij ons hier thuis. Het fijne contact met de buurt mag ik zeker noemen. Ook in Beugen ben ik actief binnen de KBO en wellicht volgt er nog meer.
De Hand
Duim: Wat zijn de positieve kwaliteiten. Waar mag je trots op zijn?
Hoewel ik van nature best een ongeduldig en opvliegend karakter heb (echt van mijn vader geërfd) komt dat zeker niet tot uiting in de gesprekken en de afscheidsviering. Hier straal ik rust uit, neem alle tijd, stel de juiste vragen, stel mensen op hun gemak. Er is er altijd een goed contact en geven nabestaanden mij heel snel hun vertrouwen om samen met hen een afscheid voor te bereiden en uit te voeren.
Mensen zeggen na afloop dat ik een duidelijke en prettige stem heb, rust uitstraalde, professioneel en betrokken aanwezig ben en dat zij terug kunnen kijken op een mooi afscheid.
Mede daarom ben ik dankbaar en trots dat zoveel mensen mij het vertrouwen hebben gegeven om dit voor hun dierbare te mogen doen. Op mijn website en Google staan mooie reviews. Typ mijn naam in en ik sta bovenaan.
Wijsvinger: De wijsvinger geeft de richting aan. Waar wil je in de toekomst staan? Wat is je droom, wat wil je realiseren?
Elk afscheid moet passen bij de overledene en bij hen die achterblijven. Daarom mag het nooit hetzelfde zijn. Ieder mens heeft zijn of haar leven op zijn/haar eigen wijze geleefd en dat mag in de dienst naar voren komen. Maar ook iedereen die daarbij aanwezig is moet zich erin kunnen herkennen en zeggen en voelen: ‘zo hebben we op een goede wijze afscheid genomen.’
Dat is mijn streven en dat probeer ik elke keer nog beter te doen.
Middelvinger: Deze middelvinger staat voor waar je een hekel aan hebt. Wat stoort jou of jouw bedrijf of wat zou je graag anders willen zien?
Ik zie en hoor nog te vaak over uitvaarten die hun doel niet bereiken. In mijn ogen moeten we tijdens een afscheid omkijken naar en stilstaan bij het leven dat voorbij is, en daarna weer verder proberen te gaan zonder de overledene. Alles in de dienst maar daaraan bijdragen.
Maar dat luk niet veel uitvaarten. Drie liedjes in het crematorium, een verhaaltje en een gedichtje, wat foto’s en een kaarsje aansteken. Niet op elkaar afgestemd, maar achter elkaar geplakt. Dingen die twee, driedubbel gezegd worden. Een uitvaartdienst die een kopie is van de avondwake. Omdat mensen niet beter weten, denken dat het zo hoort of omdat de uitvaartbegeleider niet meer mogelijkheden biedt. Dat stoort mij nog steeds.
Een afscheid goed voorbereiden kost tijd, Het betekent goed luisteren en kijken, signalen opvangen die ongemerkt geuit worden, goed observeren.
HET IS EEN VAK!
Ringvinger: De ringvinger staat voor mensen of dingen waar jij of je bedrijf zich erg verbonden mee voelen.
Heel kenmerkend voor mij is werken op onregelmatige tijden. Zowel in mijn baan op Maria Roepaan (en later Saamvliet en Vizier) als nu in de uitvaart. Vrijetijdsactiviteiten waren natuurlijk in de avonduren, het weekend, in de vakantie, met Pasen, Pinksteren, Kerst.
Ook nu ga ik in de avonduren, op zondagmorgen of een bepaalde feestdag naar familie om met hen te spreken over het komende afscheid.
Zelfs op mijn eigen verjaardag ga ik nog een plechtigheid voor.
Hier heb ik nooit een probleem mee gehad, hou helemaal niet van negen tot vijf op maandag t/m vrijdag. En mijn vrouw en kinderen weten niet beter en hebben mij altijd de mogelijkheid gegeven om dit te kunnen doen.
Pink: De pink staat voor de dingen die beter zouden kunnen. Waarin zou jij of je bedrijf nog verder in willen groeien.
Vooraf praten over een afscheid is heel waardevol. Als mensen (partners, kinderen, ouders) van elkaar weten hoe zij na overlijden afscheid willen nemen, dan is het gemakkelijker en waardevoller om keuzes (zoals begraven of cremeren, welke locatie, wie zal spreken, welke muziek etc.) te maken als het moment daar is. Aan deze gesprekken wil ik graag meer tijd en energie besteden.
